Medeni Usul Hukuku

İsticvap

İsticvap, bir tarafın aleyhine olan hususlar hakkında hâkim tarafından sorgulanmasıdır. Mahkeme kendiliğinden veya bir tarafın istemi üzerine isticvaba karar verebilir. HMK 169. Maddesinde hüküm altına alınmıştır.

(1) Mahkeme, kendiliğinden veya talep üzerine taraflardan her birinin isticvabına karar verebilir.

(2) İsticvap, davanın temelini oluşturan vakıalar ve onunla ilişkisi bulunan hususlar hakkında olur.

Gerçek kişiler vekille temsil edilse bile kendisi isticvap edilir. Ergin olmayan ve sınırlı ehliyetliler adına yasal temsilcisi isticvap olunur.

Tüzel kişiler adına temsil yetkisine sahip olan organlar isticvap olunur. İsticvap için başvuran taraf ispat yükü kendisinde olan taraftır.

İsticvabına karar verilen kimseye isticvap davetiyesi gönderilir ve gelmemesi durumunda isticvap konusu olguları ikrar etmiş sayılacağı bildirilir. Bu husus HMK 171. Maddesinde düzenlenmiştir.

(1) İsticvabına karar verilen kimseye bizzat davetiye gönderilir ve belirlenen gün ve saatte isticvap olunmak üzere hazır bulunması gerektiği belirtilir. Davetiyede, ayrıca, isticvap konusu vakıalar gösterilir; ilgili tarafın geçerli bir özrü olmaksızın gelmediği veya gelip de sorulara cevap vermediği takdirde, isticvap konusu vakıaları ikrar etmiş sayılacağı ihtarı da yapılır.

(2) Çağrılan taraf özürsüz olarak gelmediği veya gelip de soruları cevapsız bıraktığı takdirde, mahkemece sorulan vakıalar ikrar edilmiş sayılır.

İsticvap olunacak kimse başka şehir sınırları içerisinde yaşıyorsa istinabe yoluyla isticvabına karar verilir. Aynı şekilde hastalık veya sakatlık sebebiyle gelememesi durumunda da bulunduğu yerde istinaf edilebilir isticvap olunacak kişi. İsticvap olunacak kimse yeminsiz dinlenilir. İsticvap sırasında tanıklar hazır bulunamaz.

Tüm dava, dosya ve sorularınız için bizimle İletişime Geçiniz!

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu